تفاوت سفارش های استاپ و لیمیت چیست؟ انواع سفارش های خرید و فروش در بازار رمزارز
گستردگی بازار ارزهای دیجیتال باعث شده است امکانات متنوعی از سوی ارائه کنندگان خدمات در اختیار کاربران قرار گیرد. این خدمات با توجه به انواع نیازها و سلیقه های موجود در بازار تنوع می یابد. در این بازار گسترده و در میان امکانات متنوع، برای خرید و فروش رمزارزها راه های مختلفی وجود دارد. یکی از محبوب ترین و گسترده ترین ابزارهای خرید و فروش رمزارزها، صرافی ها هستند.
صرافی ها انواع مختلفی از سفارش های خرید و فروش را برای انجام معاملات در اختیار کاربران قرار می دهند که یادگیری آن ها برای معامله گران ضروری است. در این مقاله به بررسی تفاوت سفارش های استاپ و لیمیت (stop order / limit order) در سفارش های خرید و فروش می پردازیم.
در بازار ارزهای دیجیتال همه چیز بر روی یک عمل ساده بنا شده است: خرید و فروش رمزارزها. اما همین عمل ساده در بازاری به گستردگی جهان و با صدها میلیون کاربر با افکار و سلیقه های مختلف پیچیدگی های خاصی پیدا می کند. صرافی ها با توجه به ماهیت پرنوسان رمزارزها و شبانه روزی بودن معاملات رمزارزی، بسته به سیاست خود و نیاز کاربرانشان امکانات ویژه ای برای معامله گران فراهم می کنند.
ارز دیجیتال چیست؟ تفاوت ارز دیجیتال با رمزارز و ارز مجازی
همه امکانات صرافی ها نیز در نهایت به همان عمل خرید و فروش برمی گردد که براساس سفارش معامله گران انجام می پذیرد. اما برای تامین نیازهای معامله گران، قابلیت های خاصی به امکان سفارش دهی خرید و فروش افزوده شده است.
معامله گران، به ویژه کسانی که معاملات متعدد روزانه انجام می دهند، باید با این قابلیت ها و مفاهیمی که برای کار به آن ها نیاز است به صورت کامل آشنایی داشته باشند تا دچار زیان نگردند؛ چراکه هر یک از این قابلیت ها و مفاهیم سفارش خرید و فروش در وضعیت خاصی از بازار و برای هدف ویژه ای استفاده می شود.
انواع سفارش ها
در یک دسته بندی کلی، همه سفارش های خرید و فروش را می توان به دو نوع تقسیم کرد. سفارش های بازار (Market Order) و سفارش های مشروط. سفارش های بازار در واقع ساده ترین نوع معامله است. در این نوع سفارش، معامله گر سفارش خرید یا فروش یک رمزارز خاص را ثبت می کند و صرافی در همان لحظه بهترین گزینه موجود را براساس آخرین قیمت معامله شده آن رمزارز انجام می دهد.
این نوع سفارش ها بیشتر زمانی کاربرد دارد که معامله گر شخصا در حال رصد بازار و بررسی نمودارها است و زمانی که ورود به بازار یا خروج از آن را تشخیص می دهد، فورا اقدام به انجام معامله می کند. یکی دیگر از کاربردهای این روش زمانی است که کسی قصد سرمایه گذاری طولانی مدت، مثلا چند ماهه یا حتی چند ساله دارد، و نوسانات کوتاه مدت برای او اهمیتی ندارد.
اما گاهی اوقات معامله گران پرکار به دلیل شرایط خاصی نیاز به ثبت سفارش های مشروط پیدا می کنند. بازار رمزارزها یک بازار شبانه روزی است و زمانی که معامله گر در خواب است، ممکن است دارایی رمزارزی او ناگهان دهها درصد سقوط کند. یا اینکه رمزارز مورد رصد او ناگهان صعود کند و او از فرصت خرید جا بماند. همچنین گاهی ممکن است معامله گران به دلیل مسافرت یا تعطیلات امکان رصد بازار را نداشته باشند.
در چنین مواقعی، معامله گران برای اینکه از کسب سود افزایش قیمت عقب نمانند و یا در سقوط های ناگهانی دچار زیان های جبران ناپذیر نگردند، اقدام به ثبت سفارش های مشروط می کنند.
سفارش های استاپ و لیمیت
سفارش های مشروط نیز به نوبه خود دو دسته بندی کلی دارند: استاپ (stop order) و لیمیت (limit order).
سفارش های استاپ به این صورت است که معامله گر قیمت خاصی را به عنوان قیمت استاپ (stop price) تعیین می کند. وقتی رمزارز مورد نظر به آن قیمت رسید، سفارش استاپ فعال و تبدیل به یک سفارش بازار می شود. بیشترین کاربرد این نوع سفارش، برای جلوگیری از ضرر بیشتر است.
سفارش لیمیت نیز به این صورت است که معامله گر یک قیمت (limit price) را برای محدود کردن سفارش خود تعیین می کند. سفارش زمانی اجرا می شود که رمزارز مورد نظر به قیمت تعیین شده و یا قیمتی بهتر از آن رسیده باشد. اگر سفارش خرید باشد، وقتی اجرا می شود که قیمت رمزارز مساوی یا کمتر از قیمت لیمیت باشد.
اما اگر سفارش فروش باشد، وقتی اجرا می شود که قیمت رمزارز مساوی یا بیشتر از قیمت لیمیت باشد.
سفارش های لیمیت و استاپ دو تفاوت اساسی دارد. تفاوت اول این است که سفارش های استاپ در دفتر سفارشات صرافی قابل مشاهده نیست تا زمانی که رمزارز مورد نظر به قیمت تعیین شده برسد. آنگاه این سفارش فعال شده و در دفتر سفارشات مشاهده می شود. اما سفارش های لیمیت از لحظه ای که ثبت می شود به عنوان سفارش فعال وارد دفتر سفارشات شده و قابل مشاهده است.
تفاوت دوم این است که سفارش استاپ از یک قیمت تعیین شده برای فعال شدن سفارش استفاده می کند. یعنی وقتی رمزارز به قیمت تعیین شده رسید، این سفارش به عنوان سفارش بازار فعال می شود. اما در سفارش لیمیت، یک قیمت به عنوان حداقل قیمت مطلوب تعیین می گردد. یعنی وقتی رمزارز به آن قیمت یا بهتر از آن رسید سفارش انجام می شود.
انواع سفارش های خرید
با توضیحاتی که در بالا گفته شد، درک تفاوت سفارش های Buy Stop و Buy Limit آسان تر می شود. برای درک بهتر مطلب باید به هدف سفارش خرید نیز توجه داشت. اساسا خرید رمزارز با هدف کسب سود انجام می گیرد. یعنی معامله گر یک رمزارز را خریداری می کند تا در قیمت بالاتر بفروشد و از تفاوت قیمت خرید و قیمت فروش سود کند.
با این توصیف، روند بازار در تعیین قیمت خرید بسیار موثر است. یعنی اگر بازار رو به صعود باشد، نوع خرید معامله گر به یک شکل خواهد بود، وقتی بازار نزولی باشد به شکلی دیگر. معامله گران برای تشخیص صعودی یا نزولی بودن بازار از سطوح مقاومت و حمایت استفاده می کنند.
به این معنی که اگر قیمت از سطح مقاومت بالاتر رود، احتمالا بازار در حال صعود و تبدیل به بازار گاوی است. اما اگر قیمت از سطح حمایت افت کرد، به این معنا است که احتمالا بازار نزولی و وارد وضعیت خرسی می شود.
درک این مسئله در سفارش های استاپ و لیمیت که بیشتر توسط معامله گران حرفه ای استفاده می شود، بسیار مهم است. چرا که اساسا این نوع سفارش ها برای عقب نماندن از بازار، جلوگیری از زیان و یا جا نماندن از کسب سود بیشتر طراحی شده است.
تفاوت Buy Stop و Buy Limit
تفاوت این دو نوع سفارش در این است که سفارش Buy Stop در حالت عادی فعال نیست، اما وقتی قیمت به میزان تعیین شده توسط معامله گر رسید، سفارش فعال شده و در اولین معامله قابل دسترس انجام می شود.
سفارش Buy Limit نیز به این شکل است که وقتی معامله گر قیمت لیمیت مورد نظر خود را تعیین می کند و سفارش ثبت می شود، از همان لحظه این سفارش فعال است. وقتی قیمت رمزارز به قیمت مورد نظر یا کمتر از آن رسید، معامله انجام می شود.
یک تفاوت مهم در این دو نوع سفارش این است که در سفارش استاپ ممکن است قیمتی که معامله در آن انجام می شود بالاتر از قیمت استاپ باشد. علت این مسئله این است که قیمت استاپ در واقع فعال کننده سفارش است. یعنی وقتی رمزارز موردنظر به قیمت تعیین شده رسید، سفارش به عنوان سفارش بازار فعال می شود.
ممکن است از لحظه فعال شدن سفارش Buy Stop تا لحظه انجام آن، قیمت رمزارز موردنظر کمی بالاتر رود.
اما سفارش Buy Limit مشروط به این است که قیمت رمزارز در سطح تعیین شده یا پایین تر از آن باشد. یعنی وقتی قیمت ارز دیجیتال موردنظر به سطح تعیین شده یا پایین تر از آن افت کرد، آنگاه معامله انجام می شود و در غیر این صورت انجام نخواهد شد.
تفاوت دیگر این دو سفارش در وضعیت بازار است. سفارش Buy Stop زمانی استفاده می شود که احتمال صعودی شدن بازار وجود دارد. معامله گر یک سطح مقاومت در نظر دارد و معتقد است که اگر قیمت رمزارز مورد نظر بتواند آن سطح را شکسته و بالاتر برود، احتمالا تا قیمت خاصی نیز افزایش خواهد یافت.
به عنوان مثال، رمزارز X اکنون در سطح قیمتی 50 دلار است، و نظر معامله گر این است که اگر این ارز سطح مقاومت 52 دلار را بشکند، تا 65 دلار بالا خواهد رفت. آنگاه معامله گر یک سفارش Buy Stop تنظیم می کند که قیمت استاپ در آن 52 دلار است. اگر قیمت بالاتر از 52 دلار برود، آنگاه سفارش او فعال و اجرا می شود. چنین وضعیتی بیشتر زمانی است که احتمال صعودی بودن بازار بیشتر است و معامله گر نمی خواهد فرصت سود را از دست بدهد.
سفارش Buy Limit نیز زمانی ثبت می شود که احتمال برگشت بازار از حالت نزولی وجود دارد. معامله گر قیمتی را به عنوان لیمیت تعیین می کند و وقتی قیمت رمزارز به آن سطح یا پایین تر از آن رسید، معامله انجام می شود.
انواع سفارش های فروش
توضیحاتی که درباره سفارش های خرید ارائه شد، با اندک تفاوتی در جزئیات برای سفارش خرید نیز صدق می کند. معامله گران معمولا از فروش رمزارز دو هدف را دنبال می کنند. گاهی اوقات فروش زمانی صورت می گیرد که رمزارز از قیمت خرید آن به مقدار مطلوب معامله گر بالاتر رفته و او آن را می فروشد تا از تفاوت قیمت خرید و فروش سود کند که به این نوع معامله لانگ (long) می گویند.
اما هدف دیگری هم توسط معامله گران از فروش ارزهای دیجیتال دنبال می شود که البته بیشتر مختص معامله گران باتجربه و حرفه ای است. در این روش که به آن شورت (short) می گویند، معامله گر با این پیش بینی که قیمت رمزارز مورد نظر افت خواهد کرد، دارایی رمزارزی خود یا بخشی از آن را می فروشد و سپس، زمانی که قیمت به میزان مطلوبی پایین آمد، بار دیگر اقدام به خرید همان رمزارز می کند تا مقدار بیشتری از همان رمزارز را به دست آورد. یعنی سود او از این معامله، واحدهای بیشتری از آن رمزارز بوده است.
همانطور که می توان از توضیح این دو نوع معامله فهمید، هر یک از این معاملات بیشتر ویژه یکی از انواع بازارهای صعودی یا نزولی است. معاملات لانگ بیشتر در بازار صعودی (گاوی) و شورت در بازار نزولی (خرسی) انجام می شود. با این حال، ممکن است معامله گران از صعود کوتاه مدت در بازار خرسی یا نزول کوتاه مدت در بازار گاوی نیز برای این معاملات استفاده کنند.
پیشتر درباره نحوه تشخیص روند صعودی و نزولی توضیح دادیم. معامله گران در سفارش های خرید نیز پس از تشخیص سطوح مقاومت و حمایت اقدام به تنظیم سفارش خود می کنند. به این معنی که اگر قیمت از سطح مقاومت بالاتر رود، احتمالا روند صعودی در پیش است و اگر قیمت از سطح حمایت افت کند، روند نزولی محتمل است.