کیف پول تراست (Trust Wallet) چیست؟

Trust Wallet یک کیف پول رمزنگاری شده است که برای کاربران موبایل طراحی شده است و به آنها امکان ارسال ، دریافت و ذخیره رمزارزهای مبتنی بر بلاکچین اتریوم را می دهد. اما در ابتدای همین مقاله باید گفت که این کیف پول، HD (Hierarchical Deterministic) نیست، از بیت کوین پشتیبانی نمی کند و به دلیل HD نبودن آن، نمیتوان این کیف پول را به عنوان یک کیف پول به روز و چندان مناسب معرفی کرد.

بنیانگذار این شرکت، ویکتور رادچنکو (Viktor Radchenko) ، قصد داشت کیف پولی ایجاد کند که دارای سازگاری یکپارچه ای با توکن های ERC20 باشد. شرکتی که پشتیبان محصول کیف پول Trust است ، Six Days LLC نام دارد.

افزودن دستی نشانه های ERC20 به کیف پول هایی که از این استاندارد پشتیبانی نمی کنند، یک فرایند پیچیده است ، اما Trust به طور خودکار توکن های ERC20 را شناسایی کرده و امکان افزودن آسان آن ها به کیف پول را فراهم می کند.

نرم افزار Trust Wallet یک نرم افزار سبک است، و به طور کامل در جاوا برای Android و Swift برای iOS نوشته شده است. پس از راه اندازی اولیه، این کیف پول برنامه های غیرمتمرکز یا DApp ها را با کیف پول ادغام کرد تا به کاربران امکان تعامل با توکن های خود را بدهد، با هدف ایجاد این امکان راه حل دیگری برای اتصال کیف پول با آن dapp ها راه اندازی شد.

این کیف پول همچنین از طریق همکاری با Kyber Network و همچنین با Web3 مبادله غیرمتمرکز را ایجاد کرده است که تعامل با برنامه های غیرمتمرکز را مستقیماً از کیف پول تسهیل می کند.

ضعف مهمی که در این کیف پول به چشم می خورد این است که پشتیبانی از احراز هویت دو مرحله ای در این کیف پول انجام نمی شود. این یکی از بهترین ویژگی های امنیتی است که کیف پول های مختلف ارزهای رمزنگاری شده می توانند از آن در جهت بهبود امنیت کاربران بهره ببرند. اما متاسفانه کیف پول تراست از احراز هویت دو مرحله استفاده نمی کند.

تاریخچه کیف پول تراست

کیف پول تراست محصول ویکتور رادچنکو، توسعه دهنده نرم افزار اوکراینی مستقر در ایالات متحده است که توجه او برای اولین بار از طریق استفاده از بیت کوین در دارک وب به ارزهای رمزنگاری شده جلب شد و به جستجو در این خصوص پرداخت. پس از آن از طریق اتریوم بود که علاقه او به صنعت رمزنگاری افزایش یافت. او مشغول طراحی نرم افزاری برای کمک به کامیون داران در یافتن پارکینگ و سایر امکانات بود و به طور همزمان بیشتر در خصوص ارز های رمزنگاری شده تحقیق می کرد.

ویکتور توسعه کیف پول تراست را به عنوان ابزاری برای نگه داشتن توکن های ERC20 که از طریق ICO به دست می آورد آغاز کرد. کار بر روی این پروژه در سال 2017 آغاز شد.

این کیف پول با توکن های استاندارد ERC20 در ابتدا توانست دارندگان این توکن ها را به خود جلب کند. سپس این کیف پول مورد توجه Binance قرار گرفت ، که پروژه (و شرکت مادرش Six Days LLC) را با مبلغی نامعلوم در سال 2018 خریداری کرد.

بیشتر تمرکز این پروژه بر روی جلب کاربران از طریق سهولت استفاده است. ویکتور اظهار داشته است که «اجازه دادن به مردم برای خرید ارز رمزنگاری شده با کارت اعتباری یا حساب بانکی برای تصویب رمزنگاری ضروری است» .کیف پول تراست هنوز به دیدگاه خود در این زمینه پایبند است و این برنامه تلاش زیادی کرده است تا رابط کاربری خود را به راحتی قابل استفاده و در دسترس همه قرار دهد. اما می توان گفت تمرکز این پروژه بر سهولت استفاده تا حدودی مانع دستیابی آن به اهداف امنیتی شده است و بسیاری از ویژگی های مهم که برای امنیت دارایی کاربران لازم و ضروری است از این پروژه دریغ شده است.

کیف پول تراست چگونه کار می کند؟

Trust Wallet و به طور کلی تمامی کیف پول های ارزهای رمزنگاری شده بستری هستند که به عنوان رابط بین کاربران و بلاکچین های مختلف عمل می کند. در هر بلاک چین ارزهای رمزنگاری شده آدرس های عمومی وجود دارد که آن ارز رمزنگاری شده خاص در آن ذخیره و رمزگذاری می شود. کیف پول تراست فقط مسیری را برای دسترسی کاربران به بلاکچین در اختیار کاربران خود قرار می دهد.

استفاده از این کیف پول رایگان است و تمام کارمزد های معاملات به اعتبارسنج ها یا استخراج کنندگان پرداخت می شود. این پلتفرم یک Blockchain agnostic است. Blockchain agnostic به این معنی است که این پلتفرم، به چندین زنجیره مختلف اجازه فعالیت می دهد.

رمزارزهای پشتیبانی شده و کشورهای مجاز

در ابتدا ، کیف پول Trust فقط از توکن های Ethereum ERC20 و ERC223 پشتیبانی می کرد ، اما اکنون برای Bitcoin ، XRP ، Monero ، Binance Coin ، Stellar Lumens ، Zcash ، Dogecoin ، Bitcoin Cash ، Dash ، Litecoin و سایر موارد نیز کار می کند.

توکن های دیگری که کیف پول Trust از آن ها پشتیبانی می کند عبارتند از:

این کیف پول ادعا می کند که می توان آن را توسط افراد از همه کشورها بارگیری و استفاده کرد البته به شرط آنکه طبق شرایط کشورشان، این کیف پول قانونی باشد. اما در خصوص ایران و کشورهای تحریم شده و دخالت Binance در این کیف پول، بعید به نظر نمی رسد که روزی دسترسی کاربران کشورهای تحریم شده نیز مسدود شود.

مرورگر اپلیکیشن‌های غیر متمرکز (DApp)

این یکی از قابلیت ‌های جدید اپلیکیشن تراست ولت است، که به ‌نظر می‌رسد هنوز جای توسعه دارد تا بتواند به ویژگی قابل قبولی تبدیل شود. این قابلیت کاملا برای موبایل بهینه‌ سازی شده است و برای ارائه گزینه‌ای راحت ‌تر از کیف پول متامسک و رقابت با آن، ساخته شده است.

لیستی در حال توسعه از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز (DApps) که بر روی اتریوم ساخته می‌شوند، با طیف وسیعی از کاربرد مواجه می شوند. از مواردی که اخیرا اضافه شده‌اند، سرویس نام اتریوم (Ethereum Name Service) یا (ENS) است که امکان دسترسی به دامنه‌های بلاکچین را فراهم می‌کند که ارسال و دریافت رمزارزها را ساده‌تر کند. از موارد دیگر می‌توان به یونی سواپ (Uniswap)، زریون (Zerion)، آو (Aave) و کامپاند (Compound) اشاره کرد که به جوانب رشد امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) توجه دارد.

همچنین پلتفرم‌های بازی نیز وجود دارند که وعده پاداش‌های مبتنی بر رمزارز می‌دهند و سایر آن‌ها از جمله نون اوریجین (KnownOrigin) به کاربر امکان جمع‌آوری هنرهای دیجیتالی کمیاب را می‌دهد. تراست ولت به کاربران خود امکان دسترسی و جستجوی این موارد را از طریق اپلیکیشن خود می‌دهد. توسعه‌دهنده این کیف پول، پیش از نمایش یک اپلیکیشن یا بازی غیر متمرکز در بخش DApps آن را بررسی و از عملکرد مناسبش روی پلتفرم اطمینان پیدا می‌کند. توسعه‌دهندگان در صورت ایجاد یک برنامه این چنینی، می‌توانند آن را در بازار مخصوص اپلیکیشن‌ها و بازی‌های غیر متمرکز Trust Wallet قرار داده و به فروش برسانند.

آموزش استفاده از کیف پول تراست والت

امکان دانلود و نصب کیف پول تراست ولت، برای کاربران از چند راه مختلف وجود دارد.

وبسایت trustwallet.com منبع اصلی این کیف پول است ولی از روی اَپ استور، گوگل پِلِی، Binance DEX و مرکز دانلود برنامه‌‌‌های اندروید هم قابل نصب است.

برای شروع، پس از دانلود و نصب نرم افزار، کاربر بر روی“Create a New Wallet” در گوشه سمت راست بالای صفحه کلیک می کند. در شروع کار صفحه ای ظاهر می‌شود که در مورد نحوه ایجاد کیف پول تراست ولت به کاربر راهنمایی لازم را انجام می دهد. اگر کاربر نیاز به تست کیف پول داشته باشد، امکان استفاده از نصب آزمایشی testnet نیز وجود دارد .پس از این مرحله، عبارت بازیابی 12 کلمه‌ای کیف پول به کاربر ارائه می شود.

کابر باید آن را در مکانی ایمن و غیر مجازی یادداشت کند. بهترین راهکار، نوشتن دو یا چند نسخه از عبارت بازیابی روی تکه‌هایی از کاغذ و نگهداری آن در چند مکان کاملا ایمن است.

نکته مهم: در صورت گم یا فراموش شدن این عبارت ۱۲ کلمه‌ای، هیچ راهی برای تغییر یا بازیابی آن‌ وجود نخواهد داشت. در واقع، از دست دادن این عبارت به معنای از دست دادن رمزارزهای کاربر است. کیف پول های ارزهای دیجیتال با حساب‌های بانکی سنتی تفاوت بسیاری دارد. کاربر تنها مالک حقیقی پول خود است و کیف پول هیچگاه نمی‌تواند به ارزهای کاربران دسترسی داشته باشد. این یک مزیت بزرگ است و در عین حال، نیازمند دقت هرچه بیشتر کاربر در نگهداری دارایی خود می باشد. وقتی کنترل کامل دارایی کاربران با اعطای قدرت مدیریت کلیدهای خصوصی آن ها، به خودشان واگذار شده، پس مسئولیت همه چیز با کاربران است.

نکات امنیتی کیف پول تراست والت

پس از ایجاد کیف پول تراست ولت، موارد زیر برای امنیت کیف پول کاربر تولید می‌شود، که همانطور که در بالا نیز اشاره شد، باید آنها را ایمن نگه دارد.

۱. رمز محافظت شده Keystore : فایل keystore شامل کلید خصوصی هر کاربر به همراه کلید عمومی ‌و آدرس کیف پول او است که هر دو (آدرس و کلید عمومی) از کلید خصوصی هر کاربر گرفته شده است. این فایل، رمزگذاری شده و به عنوان رمز عبور محافظت می‌شود. در صورت عدم دسترسی آسان به کیف پول، این یک روش پیشنهادی برای دسترسی به کیف پول است.

۲. عبارت Mnemonic : عبارت طولانی mnemonic بر اساس لیست کلمات BIP39 ایجاد می‌شود.

۳. کلید خصوصی (Private Key): کلید خصوصی، که به عنوان کلید مخفی نیز شناخته می‌شود، یک متغیر رمزنگاری است که با استفاده از الگوریتم ریاضی تولید شده و به عنوان کد ایجاد رمز و گشودن رمز استفاده می‌شود.

برای اینکه امنیت دسترسی کاربر به تراست ولت بیشتر شود، امکان قفل کردن حساب وجود دارد. برای این کار ابتدا به منو تنظیمات مراجعه می شود و گزینه App Lock توسط کاربر انتخاب می شود. پس از انجام آن، صفحه جدیدی ظاهر می‌شود. سپس از کاربر خواسته می ‌شود یک رمز عبور ۶ رقمی را وارد کند. هر بار که برنامه راه اندازی می شود، این رمز عبور از کاربر خواسته می ‌شود.

پس از انتخاب گذرواژه، گزینه جدیدی ظاهر می شود که Advanced Settings نامیده می‌ شود. برای ورود به این گزینه نیز ابتدا رمز عبور از کاربر خواسته می شود. پس از آن، تنظیمات پیشرفته ای مانند قفل خودکار که به کاربر امکان می ‌دهد مدت زمان قفل برنامه را تغییر دهد قابل تنظیم است. علاوه بر این، در این منو کاربران به روش قفل، که به کاربران امکان می‌دهد قفل برنامه خود را فقط با رمز عبور یا با یک روش تأیید جایگزین مانند FaceID انتخاب کنند، دسترسی خواهند داشت. (برای دارندگان آیفون).